متأسفانه در جامعه امروز ما جایگاه صداقت و دروغ عوض شده است، آدم های دروغگو و کذاب را باهوش و زرنگ توصیف می کنیم و کسانی که صداقت دارند را ساده لوح و زود باور، دروغ گفتن بر سر مسائل بی ارزش برایمان خیلی راحت شده است مثلا خیلی راحت قیمت کالایی را که خریده ایم پایین و بالا می گوییم، در مورد سن مان، وزنمان، داشته و نداشته هایمان و ...
یکی از فضیلت های اخلاقی که نقش بسزایی در سازندگی انسان دارد، صداقت در گفتار، رفتار و پندار است. پیشرفت و تعالی بشر، در گرو پای بندی آنان، به راستی در کردار و گفتارشان است.
اگر همه کارهای انسان بر صدق و راستی بنا نهاده شود دیگر شاهد حق خوری ها، تضادها و رفتارهای خارج از شأن انسانیت نخواهیم بود به همین جهت، خداوند متعال مۆمنان را در کنار فراخوانی به تقوا، به همراهی با صادقان فرمان می دهد و می فرماید:
یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللّه َ وَکُونُوا مَعَ الصَّادِقِینَ. (توبه: 119) ای مۆمنان، از خدا بترسید و همگام با راستان باشید.
خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید:
وَالَّذِی جَاءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُوْلَئِکَ هُمْ الْمُتَّقُونَ. (زمر: 33)
کسی که حقیقت و صداقت را با خود آورد و کسی که حقیقت و صداقت را باور کرد، آنان پرهیزکاران [واقعی] هستند.