شیعه شدن آلبرت انیشتین

محضر شریق پیشوای جهان اسلام ... جناب سیدحسن بروجردی ...پس از 40 مکاتبه که با جنابعالی به عمل آوردم اکنون دین مبین اسلام و ... و آیین تشیع 12 امامی را پذیرفته ام؛ که اگر همه دنیا بخواهند من را از این اعتقاد پشیمان سازند هرگز نخواهند توانست حتی من را اندکی دچار تردید سازند.

اگر دیدید نشد؛بدانید نکرده اید !

فکر آن روز را بکنید!

می خواهید در نماز حضور قلب داشته باشید!

سه رفیق .....

دنیا می خواهی نماز شب بخوان-آخرت می خواهی نماز شب بخوان

نفرت با محبت جمع شدنی نیست.

آیا سوگند یاد کردن به غیر خدا جایز است؟

یکی از شبهات مطرح در رسانه ها توسط وهابیان و همفکران آنان این مطلب است که میگویند قسم

خوردن و سوگند یاد کردن به غیر خدا جایز نیست و فقط باید به خدا سوگند یاد کرد. اتفاقا در این قضیه

شیعه را هم متهم میکنند که چرا شیعیان به پیامبر و کعبه و اولیا ی خدا سوگند یاد میکنند؟!

 

پاسخ:

این ادعا هم مخالف قرآن است و هم مخالف روایات اهل تسنن است.  همه میدانیم که خدا متجاوز از

40 بار در قرآن سوگند یاد کرده که اکثر آنها به چیزهایی غیر از ذات ربوبی بوده است. به عنوان نمونه

خداوند به :قرآن ، فرشتگان، انجیر زیتون، طور سینا، شب ، روز، شبهای ده گانه، زوج و فرد، کتاب

مسطور، سقف مرفوع شهر مکه ، خورشید و ماه ، و حتی به جان پیامبر سوگند یاد کرده.   

اما در روایات اهل تسنن هم آمده که پیامبر و مولا علی گاهی به چیزهایی غیر خدا قسم یاد کرده اند.

مثلا صحیح مسلم ج 3 ص 94 در روایت مفصلی نقل میکند که پیامبر به سوال کننده ای فرمود :

(و ابیک) یعنی سوگند به پدرت. یا باز هم صحیح مسلم ج 1 ص 32 مینویسد پیامبر درباره ی مرد تازه

مسلمان شده ای فرمود: ( افلح و ابیه) یعنی به جان پدرش سوگند رستگار شد.
یا مولا علی در خطبه های 24 و 33 و 56 با عبارت ( و لعمری) به جان خود سوگند خورده اند.

با توجه به این دسته از آیات و روایات روشن میشود که قطعا قسم یاد کردن به غیر خدا مانع شرعی

ندارد و اگر این جماعت به سبب این کار بخواهند شیعیان را مشرک بدانند باید اول مشرک را خود خدا

و پیامبر و مولا علی بدانند!!! آیا میشود این سخن را گفت؟!!

 

دو راه مهم برای خداشناسی

وَ فىِ الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ * وَ فىِ أَنفُسِکمُ‏ أَ فَلَا تُبْصِرُونَ(20-21/ ذاریات)

در زمین براى اهل یقین نشانه‏هایى [بر توحید، ربوبیت و قدرت خدا] است. و [نیز] در وجود شما [نشانه‏هایى است‏] آیا نمى‏بینید؟

---

پیام کلی آیات 20-21 سوره ذاریات

بنابر تفسیر المیزان، در طلیعه‌ی بخش منسجمی از آیات قرار دارند که به آیه 51 ختم می‌شوند. تقریباً 30 آیه به تعدادى از نشانه‏هاى یکتایی خداوند متعال در ربوبیت و اینکه تدبیر آسمان و زمین، مردم و ارزاق آنان به دست خداى سبحان است، اشاره مى‏کنند.

و در آیات مورد بحث (وَ فىِ الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ * وَ فىِ أَنفُسِکمُ‏ أَ فَلَا تُبْصِرُونَ/20-21)، سخن از نشانه‏هاى خدا در زمین و در وجود خود انسان است، تا از یک سو با توحید، شناخت خدا و صفات او که مبدأ حرکت به سوى همه خیرات است آشنا شود و از سوى دیگر به قدرت او بر معاد و زندگى پس از مرگ آگاهی یابد؛ تا بداند آنکه زندگی آفرین در دنیا و این همه عجائب و شگفتی هاست، هم او توانا بر تجدید حیات در سرای دیگر است.

این آیات جهان شناسی و به ویژه خودشناسی را، راههای شناخت خدا و پی بردن به اسماء و صفات او بیان می‌کنند؛ راهی که در دسترس همگان هست و رهروی باید تا در آن پای گذارد و به هدف نائل آید.