💠 نگهداری از والدین سالخورده و وظیفه فرزندان

💠 نگهداری از والدین سالخورده و وظیفه فرزندان 

📝سوال:

من مادری پیر  و از کار افتاده دارم و باید از ایشان مراقبت کنم ولی همسرم  راضی به این عمل نمی شود و مدام آشوب و دعوا  به راه می اندازد، از لحاظ فقهی وظیفه من چیست؟

✳️ پاسخ:

 ✍آیت الله خامنه ای: در هر صورت شما ضمن رعایت حقوق خانواده وظیفه رسیدگی به مادر را دارید اگرچه با گرفتن پرستار و در منزل مجزا.

 ✍آیت الله مکارم:‌ نگهداری از پدر و مادر پیر و از کار افتاده بر همه فرزندان لازم است بنابراین لازم است در این زمینه با زبان خوش و با ادب و احترام با همسر خویش صحبت نمایید که به این کار خیر راضی شوند و همچنین به گونه ای برنامه ریزی نمایید که موجب تضییع حقوق ایشان نشود.

 ✍آیت الله شبیری:‌ شوهر نمی تواند شرعا همسر خود را مجبور به نگهداری از مادرش بکند ولی باید با مشاوره و همکاری همه فرزندان و خانواده آنها برای حل مشکل و احسان به مادر اقدام کنند.قطعا کسانی که در این امری کوتاهی نکنند از اجر و پاداش دنیوی و اخروی بهرمند می شوند.

 ✍آیت الله وحید: رضایتِ همسرتان لازم نیست ولی اذیتِ همسرتان را هم تحمّل کنید در پیشگاهِ خدایِ متعال اجر و ثوابِ فراوانی دارید.

 ✍آیت الله فاضل:‌ نگهداری از مادر در صورتی که پیر و از کار افتاده است وظیفه فرزندان است، به حرف همسر خود توجه نکنید به ایشان بگویید یک روز پیری و سالخوردگی به سراغ ما هم خواهد آمد و اگر امروز با ایشان این طور رفتار کنیم در آینده فرزندانمان رفتار بدتری با ما خواهند داشت. هم به همسر و فرزندان رسیدگی کنید و هم از مادرتان مراقبت کنید در مواقعی هم که لازم است به صورت مخفیانه این کار را انجام دهید که همسرتان مطلع نشود. خداوند به شما توفیق خدمت به والدین را عنایت کند.

مومن مانند

مؤمن مانند بچه ی دو سه سال های است که روی پاهای پدر و در بغل او نشـسته است و به این فکر می افتد که بلند شود و بازی و جست و خیز کنـد و بـه هـر جـا که دلخواهش است، برود . پدر هم مانع نمی شود و ضمن اینکه مراقـب اوست، وی را آزاد می گذارد. بچه  پس از آن که برخاست و مقـداری این طـرف و آن طـرف دویـد، خـسته می شود و درمی یابد که هیچ جا بهتر از دامان پدرش نیست؛ لذا دوباره به آغـوش او بـازمی گردد و همانجا که در آغاز نشسته بود، می نشیند. مؤمن نیز پس از آنکه مقدار ی به اتکای اختیار خود و برای رسیدن به خواسته هایش تقلاّ نمود و خود را خسته کرد، پی می برد که هیچ جا بهتر از دامان خدا و اولیائش نیست؛ لذا به اختیار خود به آغوش خـدا و او لیائش باز می گردد و به مقدرات الهی تن می دهد و به قضای الهی تسلیم می شود . 

ارزش اختیار ما به این است که با اختیار خود، خود را تسلیم خدا و اولیائش کنیم.

چه می بینی؟

🌺 چه می بینی؟!

🍃 استاد شالچی تبریزی می فرماید یکی از روزها صبح پس از نماز برای شرکت در جلسه اخلاق میرزا جواد آقا به فیضیه رفتم. استاد به من فرمودند: میرزا عبداللَّه چه می بینی؟!

🍃 این صحبت استاد گویا خود تصرفی بود که آن بزرگ در جان من کرد و حجاب ملکوت از برابر چهره ام برداشته شد. دیدم اشخاصی را که در فیضیه هستند و در ظاهر می بینم، اما باطن آنان را نیز مشاهده می کنم به صورت های گوناگون اند!

🍃بار دیگر فرمودند: فلانی چه می بینی؟ و من چون توجه کردم دریافتم ارواح مومنین روی صحن مدرسه فیضیه دور هم نشسته اند و با هم مذاکره می کنند! 

✨ پس از آن استاد به فرمود: میرزا عبداللَّه فکر نکنی اینها مقاماتی است و به جایی رسیده ای؟! اینها در برابر آنچه در سیر و سلوک و تقرب الی اللَّه به سالک می دهند هیچ است.

📚 دو عارف سالک، صفحه 100

👇👇👇

🆔 @sh_esfahan

فطرت

تا با فطرتت تماس نگیری و به ذات احدیت اقرار نکنی، آرامش نمی یابی. باید با انبیا و اولیا تماس بگیری تا هم در این دنیا آرام شوی و هم در جهان دیگر.

احسان و محبت،

احسان و محبت برنده تر از شمشیر است و زودتر انسان را شهید می کند. اگر بـه احسان خدا واقف شوی، عاشق او می شوی و اگـر عاشـق شـدی، عـشق تـو را شـهید می کند.