خلخال ها و جاهلیت مدرن !

نمی دونم خبر دارید یا نه! روند استفاده از لوازم آرایش به صورت افراطی و نمایشگری زنان از چند دهه قبل شروع شده است. حالا دیگه اکثر دختران و زنان ایرانی استفاده از لوازم آرایشی را جزء جدانشدنی زندگی خود می‌دانند.
اختلال روانی نیاز به خودنمایی مثل خوره افتاده در جان عده ای از این دخترهایی که به واسطه اختلال روانی و نداشتن اعتماد به نفس به این اسباب گرایش پیدا کرده اند.
سن مصرف لوازم آرایش را بگم که در کشور در پنج سال اخیر از 19 سال به 13 سال رسیده و این در حالیه که در کشورهای پیشرفته تمایل به آرایش بیشتر در بین زنان سالمند دیده می‌شود که شادابی پوست خود را از دست داده‌اند.

وارد واگن های مترو که میشی انگار وارد یه دنیای دیگه ای شدی!! دختر بچه های کم سن و سال که جوانی و شادابی خود را با یک لایه ی بسیار ضخیم از لوازم آرایش پوشانده اند. مگر این ها چند سال دارن؟!!
با بعضی هایشان که سر صحبت را باز می کنی یا در رفتارها و عملکردهایشان دقت می کنی، می بینی که رنج سنی بین 13-25 ساله هستند! اوج جوانی و زیبایی خدادادی اما صد حیف که خود ، این زیبایی خدادادی را کنار گذاشته اند و با پودرها و دیگر لوازم آرایشی خود را بزک کرده اند.

مواجهه دیروز و امروز با موضوع حجاب

مساله عفاف و حجاب همواره یکی از دغدغه‌های مسئولان بوده اما گویا چند ماهی است که دغدغه طیفی از نمایندگان مجلس در این‌باره شکل جدی‌تری به خود گرفته است و در عوض، دولت بر لزوم مواجهه فرهنگی به جای برخورد سلبی با این موضوع پافشاری می‌کند.
روحانی
چندی قبل تعداد 195 نماینده مجلس شورای اسلامی با صدور بیانیه‌ای که رئیس‌جمهور را خطاب قرار داده بود، ضمن ابراز نگرانی جدی از وضعیت عفاف و حجاب در کشور، بر لزوم اجرای قانون عفاف و حجاب و جلوگیری از آنچه «پیامدهای جبران‌ناپذیر» ناشی از عدم اجرای آن خوانده بودند، تاکید کردند.
اشاره این 195 نماینده مجلس به قانونی است که شورای عالی انقلاب فرهنگی در سال 1384 به تصویب رسانده و در آن به اجرای راهکارهایی برای گسترش عفاف و حجاب در دستگاه‌ها و سازمان‌های مختلف اشاره کرده بود.
نگاهی به زمان تصویب این قانون (دی‌ماه 1384) نشان می‌دهد که دولت‌های نهم و دهم نیز موظف به اجرای آن بوده‌اند اما مشخص نیست که چرا نمایندگان مجلس در این هشت سال به دولت وقت فشار نمی‌آوردند که این قانون را اجرا کند و حتی فراتر از آن، راهکارهای بیشتر و بهتری را برای بهبود وضعیت حجاب در کشور پیاده کند؛ توقعی که امروز از دولت یازدهم دارند.

شعار جدید دانشگاه آزاد غیر اسلامی

به نظر می رسد دانشگاه آزاد غیراسلامی برای جبران صندلی های خالی دانشگاه خود که بخاطر سیاست های کنترلی رشد جمعیت که در دهه 60 و 70 وضع شد و در نتیجه آن کشور با کاهش زادوولد مواجه گردید، در پی جذب دانشجو از راه تحریک و تبلیغ جنسی است.

ابلاغ بخشنامه  ترویج بی‌حجابی از سوی حراست دانشگاه آزاد غیر اسلامی خود بیانگر این موضوع است که دانشگاه آزاد می خواهد با تبلیغات جنسی صندلی های خالی دانشگاه خود را پر نماید و گرنه چه دلیلی دارد این بخشنامه در سالی ابلاغ می شود که بنام فرهنگ نامگذاری شده است؟

البته شاید روی دیگر قضیه بلهوسی مسئولین دانشگاه آزاد باشد که می خواهند چشم های هیز خود را به رویتن فروشان بازکنند و در خور نام دانشگاهشان به دانشجویان آزادی بدهند. از این رو باید شعار دانشگاه آزاد را اینگونه بیان کرد : بی حجابی از شما نمره دادن از ما.

اما اوج بی چشم و رویی زمانیست که مسئولین دانشگاه آزاد در رسانه ها از ابلاغ این بخشنامه تأسف بار حمایتهم می کنند و می گویند این بخشنامه با موازین اسلامی وضع شده است و بدحجابی با آموزه‌های قرآنی و آشنایی با معارف قرآن و اهل بیت و سبک زندگی ائمه اطهار و بزرگواران دین و دانش، قلب‌ها سلیم و باطن‌ها پاک می‌شوند نه با برخورد حراست.

این در حالیست که قرآن و اهل بیت بر اهمیت امر به معروف و نهی از منکر تأکید کرده اند. درست است که راه برخورد با مسئله حجاب خشونت نیست اما تذکر دادن و دعوت به رعایت حجاب و عفاف آن هم در محیطی مثل دانشگاه الزامیست.

جا دارد صلواتی به روح دکتر محمد صادق صادقی اولین رئیس دانشگاه آزاد واحد علی آبادکتول و نماینده مردم علی آباد کتول که در سانحه هوایی  یاک ۴۰ در اردیبهشت ماه سال 80 به همراه تمامی نمایندگان استان گلستان به سوی معبود پر کشید بفرستیم چراکه ایشان داشتن چادر را برای ورود به دانشگاه آزاد علی آباد برایتمامی دختران دانشجو برای حفظ حجاب و عفاف اجباری کرده بودند. روحش شاد و یادش گرامی.

راه حلی برای حفظ نگاه

تو خیابون که راه می رفتم ناخداگاه چشمم میفتاد به خانم هایی که بدحجاب بودند. ازین وضع حسابی ناراحت وعصبی می شدم و سرم رو مینداختم پایین و افسوس می خوردم.

دلم میخواست یک کاری کنم اما چه کاری از دستم بر میومد؟ از طرفی پیامبر(ص) هم فرموده بودند : نگاه به نامحرم تیر زهر آلودی از تیرهای شیطان است. دلم می خواست به یک شکلی این تیر رو به سمت خود شیطان برگردونم که هم باعث ثواب بشه و هم باعث عاقبت بخیری زنان بد حجاب.

تا اینکه تصمیم گرفتم هر بار که ناخداگاه چشمم به خانم بد حجابی افتاد هم نگاهم رو ازش برگردونم و هم از طرف اون خانم یک صلوات بفرستم و هدیه کنم به خانم فاطمه زهرا (س) برای عاقبت بخیری اون خانمبدحجاب.

اینجوری هم من یک ثوابی می برم، هم اون خانم یک ثوابی می بره، هم برای عاقبت بخیریش کاری کرده بودم و هم اینکه تیر زهر آلود شیطان رو به سمت خودش برگردونده بودم.

حالا شما فکر کنین اگه همه آقایون اینکارو کنن اونوقت چی میشه؟؟؟

نفرین شوهر به زن بدحجابش

 

 

 

^{یکى از علماء مشهد مى فرمود:}

روزى در محضر مرحوم حجة الاسلام و المسلمین سید یونس اردبیلى بودیم ، جوانى آمد و مسئله اى پرسید و گفت : من مادرم را دو روز پیش دفن کردم و هنگامى که وارد قبر شدم و جنازه مادر را گرفته خواستم صورت او را روى خاک بگذارم کیف کوچکى که اسناد و مدارک و مقدارى پول و چک هائى در آن بوده از جیبم میان قبر افتاده ، آیا اجازه مى دهید نبش قبر کنیم تا مدارک را برداریم ؟ و تقاضا کرد که نامه اى به مسئولین قبرستان بنویسند که آنها اجازه نبش قبر بدهند.

ایشان فرمود: همان قسمت از قبر را که مى دانید مدارک در آنجاست بشکافید و مدارک را بردارید و نامه اى براى او نوشت بعد از چند روز آن جوان را دوباره در منزل آقاى اردبیلى دیدیم ، آقا از او پرسیدند: آیا شما کارتان را انجام دادید و به نتیجه رسیدید، او غمناک و مضطرب بود و جواب نداد بعد از آنکه دوباره اصرار کردند گفت :

وقتى من قبر را نبش کردم دیدم مار سیاه باریکى دور گردن مادرم حلقه زده و دهانش را در دهان مادرم فرو برده و مرتب او را نیش میزند!! چنان منظره وحشتناک بود که من ترسیدم و دوباره قبر را پوشاندم !

از او پرسیدند: آیا کار زشتى از مادرت سر مى زد؟

گفت : من چیزى بخاطر ندارم ، ولى همیشه پدرم او را نفرین مى کرد زیرا او در ارتباط با نامحرم بى پروا بود و روگیرى و حجاب نداشت و با سرو روى باز با مرد نامحرم روبرو مى شد و بى پروا با او سخن مى گفت و در پوشش و حجاب رعایت قوانین اسلامى را نمى کرد با نامحرمان شوخى مى کرد و مى خندید و از اینجهت همیشه مورد عقاب و سرزنش ‍ بود.

ساپورت یعنی

جذابیت برایم مهم بود. برای همین احساس می کردم با ساپورت هر روز جذاب‌ تر و خوشتیپ تر از قبل دیده می شوم. این را از نگاه های مردم می فهمیدم. برای همین هر روز ساپورت های چسبان تر و جذاب ‌تری به پا و هر روز نگاه افراد بیشتری را به خودم جذب می کردم.

گمانم این بود که مرتکب هیچ گناهی در دنیا نشده ام و از تمام دختران پاک ‌تر هستم. این خیال تمام عمر با من بود تا آنکه از این دنیا بار سفر بستم و در صحرای محشر و روزقیامت نامه اعمالم را به دست چپم دادند. خدای من چه می دیدیم. گناهانی که حتی یکبار مرتکب آن نشده بودم. گناه زنا و شهوت رانی و فساد و ... زبان به اعتراض گشودم که این چه عدالتی است؟ من حتی فکر یکی از این گناهان هم به افکارم خطور نکرده بود.

^{برای دریافت سایز اصلی بر روی عکس کلیک کنید}

و خداوند عالم فرمودند مگر ما در سوره نور آیه 19 خطاب به شما نگفتیم که :

إِنَّ الَّذِینَ یُحِبُّونَ أَنْ تَشِیعَ الْفاحِشَهُ فِی الَّذِینَ آمَنُوا لَهُمْ عَذابٌ أَلِیمٌ فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَهِ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ.

کسانى که دوست دارند زشتی ها در میان مردم با ایمان شیوع یابد عذاب دردناکى براى آنها در دنیا و آخرت است، و خداوند مى‏داند و شما نمى‏دانید.

به فکر فرو رفتم و به روز هایی که با تکبر و غرور ساپورت به پا می کردم تا زیبا تر شوم و نگاه های مردم را بخودم جذب می کردم افتادم. تازه فهمیده بودم ساپورت یعنی چشم های هیز شمارا خریداریم...

پ,ن : این داستان ممکن است برای شما اتفاق بیفتد. مراقب به گناه انداختن دیگران باشید...

نقاشی در بوم های شیطانی

گمان می کرد زیبایی یعنی بزک کردن خود در مقابل آینه. آنقدر بزک می کرد که چهره واقعی اش در پشت نقابآبرنگ ها گم می شد. این وسواس هر روزش بود. اعتماد به نفس را در بتونه کاری کردن معنا می کرد.

 اما هروقت راهی خیابان می شد نگاه های هوسناکی از کنارش عبور می کردند که حسابی رنجش می داد. خود را در میان آن نگاه های شوم همچون لقمه غذایی میدید برای سیر کردن چشم های گرسنه رهگذران.

از این تحقیری که خودش به خودش تحمیل کرده بود عذاب می کشید. اینبار وقتی جلوی آینه ایستاد با خودگفت : من بنده ای هستم که خداوند هنگام خلق من به خودش تبارک الله گفت. پس چرا خودم را برای نگاه های گرسنهکوچک کنم؟ چرا کاری کنم که بجای رضای خالق موجب رضای شیطان است؟

بوم شیطانی آینه را که هر روز خود را در آن نقاشی می کرد از دیوار اتاق برداشت و چادرش را به سر کرد. با متانت راهی خیابان شد، اینبار نه کسی به او نگاه هوسناک می کرد و نه کسی او را همچون لقمه غذایی برای سیر کردن چشم های گرسنه می دید. با آرامش و اعتماد به نفس قدم بر میداشت چرا که سپری داشت بهسادگی چهره و قداست حجاب و عفاف...

 پیامبر اکرم حضرت محمد صلی الله علیه و آله فرمودند: هر گاه زنی در حالی که آرایش کرده و معطر است از خانه‌اش خارج شود و همسرش از این عمل او خشنود باشد برای آن همسر برابر هر قدمی که آن زن برمی‌دارد خانه ای از آتش ساخته می‌شود.

پس بال‌های زنانتان را کوتاه کنید(و به آنان قدرت جولان ندهید). در بلندی بال‌هایشان پشیمانی است و کیفر آن آتش است و در کوتاهی بال‌های آنان خشنودی و سرور و بی حساب وارد بهشت شدن است.

وصیت مرا درباره زنانتان حفظ کنید تا از دشواری حساب (روز قیامت) نجات یابید و هر کس وصیت من را حفظ نکند نزد خدا چه حال بدی خواهد داشت!

«جامع الاخبار، صفحه 158»