۲۰جمادی الثانی
۱-ولادت حضرت "فاطمه ی زهرا"(س) دختر بزرگوار حضرت محمد مصطفی(ص) (۵ بعثت)
۲-تولد رهبر عظیم الشأن انقلاب اسلامی ایران حضرت امام خمینی در خمین(۱۳۲۰ ق)
۳- روز زن و هفته ی بزرگداشت مقام مادر
شرح مناسبت:
۲۰جمادی الثانی
۱-ولادت حضرت "فاطمه ی زهرا"(س) دختر بزرگوار حضرت محمد مصطفی(ص) (۵ بعثت)
۲-تولد رهبر عظیم الشأن انقلاب اسلامی ایران حضرت امام خمینی در خمین(۱۳۲۰ ق)
۳- روز زن و هفته ی بزرگداشت مقام مادر
شرح مناسبت:
چراغ روشن راه همان قرآن و اهلبیت است که حبلالله و ریسمان الهی است.
چراغ هایی که در این کوره راه دنیا، راهتان را روشن میکنند.(واعتصموا بحلالله جمیعاً ولاتفرقوا)
آنان که خدا و آیات او را فراموش کردند و از فرامین ائمه معصومین اطاعت نمیکنند چراغشان مداوماً روشن نیست.
نور کم و کمسویی که گاهی روشن میشود و گاهی همهجا را تاریک میکند. نه میتوانند حرکت کنند و نه به مقصد برسند.
راهنمایی
در جادهای سرسبز با کوه های زیبا و استوار در حال حرکت هستید. بدون توجه به علائم رانندگی ناگهان وارد خروجی چپ میشوید و از مسیر منحرف میگردید. ساعت ها و ساعت ها جاده را طی میکنید و گاهی اوقات راه بازگشتی به مسیر اولیه پیدا نمیکنید.
گمگشته و حیران و مضطرب، تشنه و گرسنه در میان بیراههها سرگردان میمانید. چه حال و حسی به شما دست میدهد ؟ اولین کاری که به ذهنتان میرسد چیست؟ صد در صد دنبال راه اصلی میگردید.
یک لحظه من غافل شدم صدسال راهم دور شد
زندگی مسیر هموار و جادهای است که همه بدون چون و چرا باید آن را درست و زیبا طی کنند و انسان مسافری است که لقاء خداوند مقصد اصلی اوست. یَا أَیُّهَا الْإِنسَانُ إِنَّکَ کَادِحٌ إِلَى رَبِّکَ کَدْحًا فَمُلَاقِیهِ
اى انسان حقا که تو به سوى پروردگار خود بسختى در تلاشى و او را ملاقات خواهى کرد(انشقاق /6(
«راه اصلی همان صراط المستقیم است. اهدنا الصراط المستقیم. راهی که روزانه، بارها و بارها در نمازمان از خدا میخواهیم آن را به ما نشان دهد و دست ما را بگیرد و هدایتمان کند.»
برخی از این الفاظ رایج به دلیل عدم مشروعیت و مخالفت آنان با اعتقادات ما می تواند خطراتی به همراه داشته باشد.
از بین این الفاظ (ان شاء الله) در بعضی اوقات انشاء الله نوشته می شود, با کمی دقت به معانی این دو متوجه می شویم که این دو لفظ با هم تفاوت دارند .
إنشاء مصدر فعل «أنشأ» و به معنای (ایجاد کردن ,به وجود آوردن , خلق کردن )است.
طبق این آیه ((إِنَّا أَنشأْنَهُنَّ إِنشاءً))(35.واقعه)ما آنان را به وصفی ناگفتنی ایجاد کردیم .
پس ابراز (انشاءالله) در مواقعی که می خواهیم کاری را انجام دهیم، معنای ایجاد و خلق از سوی ما را القاء می کند، یعنی ما خداوند را ایجاد کرده ایم.(العیاذبالله)
«إن» در (ان شاء الله) حرف شرط و به معنای «اگر» و فعل «شاء» به معنای خواستن و مقدر کردن است.
و ما با نوشتن إن شاء الله به این صورت می گوییم( اگر خداوند مقدر فرمود؛ به خواست خدا).
که در این آیه معنا مشخص است:
وَ مَا تَشاءُونَ إِلا أَن یَشاءَ اللَّهُ إِنَّ اللَّهَ کانَ عَلِیماً حَکِیماً(30.انسان)
و شما ( اولیای حق ) چیزی جز آنچه خدا بخواهد نمیخواهید ( و کار را به او تفویض میکنید که ) البته خدا به احوال خلق دانا و به صلاح بندگان آگاهست.
مقدمه:
در این نوشتار برآنیم که نقدی از اوضاع تاسف بار که توسط برخی مداحان و روضه خوانان خاص ، در جلسات مذهبی رخ می دهد را مورد بررسی قرار دهیم.
البته بدیهیست که با نوشتن این متن از سوی برخی افراد سود جو که فعلا با نام شهید کربلا دکان ، برای خویش باز نموده اند مورد اعتراض و یا حتی توهینها قرار بگیرم . البته از طرفی هم قشر آگاه و متدین و دلسوز جامعه ، خاصه هیاتی ها و حسینی ها که مکرر اعتراضشان را با بنده در میان گذاشته اند از این نوشتار ، با عمق جان استقبال خواهند نمود . اما چاره نیست که از خود شروع کنیم و در مقابل انحرافی نوین آن هم در فضای مقدس هیات های حسینی سخن بگوییم تا جزو مصادیق حدیث نبوی نگردیم که فرمود : ( الساکت عن الحق الشیطان الاخرص ) .
در ابتدای سخن تذکر میدهم که سخن حقیر با هیچ شخص یا هیات خاصی نیست ، بلکه دردیست که همه ی کشور را فرا گرفته است . پس حمل این نوشتار بر شخص یا هیاتی خاص افترا بر نویسنده است.
ماه محرم ماه دوری از سو استفاده ی ابزاری از دین:
در آستانه ی پیشواز ماه محرم قرار داریم. ماهی که در آن پاکترین خونها ریخته شد و مقدسترین حرمتها زیر پا گذاشته شد. ماه عزای آدمی و جن و ملک در رثای خون خدا حضرت سید الشهدا . ماهی که در آن خون مظلومی ریخته شد که خواست با خونش بساط سو استفاده از دین را جمع کند. همه شاهدیم که هر سال که میگذرد رونق جلسات حسینی مضاعف میگردد و همانگونه که رسول خدا فرمود این آتش محبت امام حسین هر سال در قلبها فروزانتر میگردد.
آن روزها من دخترکی بودم که بخاطر همبازی شدن با کبوتران صحن و سرایت، و آب خوردن از سقاخانه ی حرمت با آن کاسه های طلایی و قشنگ، تو را دوست می داشتم.
آنچه از تو در خیال کودکانه ام تصویر بسته بود، نوازش پرهای رنگارنگ گردگیر خادمانت بود بر روی صورتم، و عطر بهشتی گلابی که موقع زیارت، لباس هایم را خوشبو می کرد.
بر روی شانه های پدرم سوار میشدم تا از میان سیل جمعیتی که دور ضریح زیبایت می چرخیدند، دست های کوچکم را به شبکه های ضریحت برسانم و آن را ببوسم. بعد که پدرم یک گوشه می نشست و با چشمانی خیس و صدایی بغض کرده، زیارتنامه می خواند، من لی لی کنان روی سنگ های صحن گوهرشاد بازی می کردم.
اخیرا در بسیاری از مجامع ، خاصه فضای مجازی و سایبری شاهد رفتار ناشایستی هستیم که این کمترین را واداشت تا این
سطور را برای همه ی مخاطبان که دارای درک و درد دین هستند نگارش کنم.
متاسفانه دست پنهانی دشمن این بار ما را ابزار مناسبی برای اهداف خود پنداشته است و البته با جهالت عده ای از ما تا حدی
هم موفق بوده است.
زمان هایی در زندگی انسان وجود دارد که انسان با بهره جستن از آن می تواند بهترین هایی، برای باقی روزهای زندگی خویش رقم زند. یکی از این اوقات، لیالی قدر است. شاید شما نیز در زمره افرادی باشید که به دنبال بهترین عمل و عبادت در طول این ایام هستند تا بدین واسطه نهایت استفاده را از این شب ها ببرید. از این رو به دنبال بهترین عمل و عبادت نیز خواهید بود، اگر می خواهید شب قدری متفاوت از شب های پیش داشته باشید، قدری به این نوشتار تأمل کنید.
شبی بهتر از هزار ماه
امام على علیه السلام مى فرماید: فرصت، چون ابر مى گذرد. پس فرصت هاى خوب را غنیمت شمرید. (منتخب میزان الحکمه) فرصت هایى که در زندگى براى انسان پیش مى آید مثل طلا و بلکه ارزشمندتر است و باید قدر آن ها را دانست یکی از این فرصت ها شب قدر است اما با چه عملی می توان نهایت استفاده را از این شب برد؟
اعمال شب قدر
شب قدر آداب و اعمالی را به خود اختصاص داده است، از آن جمله می توان به شب زنده داری، غسل، دعا، واسطه قرار دادن قرآن و اهل بیت علیهم السلام، زیارت امام حسین علیه السلام و نماز اشاره داشت. حال آنکه، در کنار این اعمال می توان از عمل دیگری نام برد که به جرأت می توان گفت در میان سایر اعمال غریب واقع شده، و آن (تفکر) است.
در ســایهســــار کوکـــب موسی بن جعفریم |
ما شیـــعیــــان مکتــــب موسی بن جعفریم |
فیضش به گوشه گوشهی ایران رسیده است |
یعنی گدای هـــر شـــب موسی بن جعفریم |
حضرت امام موسی کاظم (ع) میفرمایند:
همانا برای خداوند بر مردم دو حجت است، حجت آشکار و حجت پنهان، اما حجت آشکار عبارت است از: رسولان و پیامبران و امامان، و حجت پنهانی عبارت است از عقول مردمان. (تحف العقول، ص 406)
حضرت امام موسی کاظم (علیهالسلام)، از 21 سالگی، رهبری مسلمانان را بر عهده گرفتند و تا زمان شهادت، 35 سال رهبر مردم بودند. به ایشان، به دلیل خوبیهایی که داشتند، لقبهایی چون کاظم (کسی که خشم خود را کنترل میکند)، صابر (صبر کننده)، صالح (درستکار) و امین دادهاند. ایشان یک لقب مهم دیگر هم به نام بابالحوائج دارند. این لقب، به این معناست که اگر کسی خواسته و آرزویی از خداوند داشته باشد، با توسل و واسطه قرار دادن امام کاظم (علیهالسلام) میتواند به آرزوی خود برسد.
حلم و بردباری از ویژگیهای مهمی است که مردان موفق و بزرگ، به ویژه رهبران راستین که بنا به وظیفه الهی، بیشترین برخورد و معاشرت را با مردم داشتند، از آن برخوردار بودند. امام هفتم، حضرت امام موسی کاظم (علیهالسلام) که به خاطر همین ویژگی نیکو، «کاظم» لقب گرفتهاند، علم را با حلم آراسته بودند، در برابر ناملایمات روزگار بردبار بودند، با دشمنان و بد اندیشان با نرمی رفتار میکردند و با این شیوه، آنان را ارشاد میکردند.
حضرت امام موسی کاظم (ع) فرمودهاند: کسی که در پی روزی حلال برود تا از آن، خود و خانوادهاش را بهرهمند سازد؛ پاداش او در پیشگاه الهی مانند پاداش رزمندهای است که در راه خدا جهاد میکند. (کافی، ج5، ص 93)